Philosophia Calabrese


In de boekhandel stond ik met onze nogal oogstrelende Calabrese bastaard
bij de afdeling Filosofie. Samen waren we in de boeken aan het neuzen.
Achter mij hoorde ik een stem:
‘Zo, dat is ‘n echte filosofische hond…!’
Een oudere man met grijs baardje en pet keek verliefd naar onze straathond.
‘Zeker, ze heeft een goede neus voor filosofie’,beaamde ik.
Hij aaide haar.
‘Soms denk ik dat dieren filosofie beter begrijpen dan mensen’
De man boog zich vertrouwelijk naar mij toe:
‘Dat denk ik ook… en ze brengen het in ieder geval beter in de praktijk dan de mens…’
‘Daar kan ik het mee eens zijn’
‘Filosofie begint in de praktijk’
We lachten samen om deze filosofie.

Later op weg naar huis vond ik het ‘n betekenisvolle constatering.
Natuurlijk gaat de ‘dierlijke’ praktische natuurfilosofie vooraf aan de taal.
De levende, handelende filosofie van dieren en menselijke dieren was er natuurlijk als eerste.
Filosofie die niet wordt geleefd heeft geen betekenis, dan blijft het bij dode woorden.
Levende, handelende filosofie kan heel goed zonder taal.
Primatenonderzoek heeft aangetoond dat zij, onze nabij voorouders, ongeschreven morele en ethische principes hanteren en empathisch kunnen handelen.
Een onbedoeld college van de Calabrese.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *