Iedereen kent wel een capsicofaag. Weinigen weten wat een capsicofaag is.
Plantenprofessor Stefano Mancuso legt het uit: Er lopen op aarde twee en een halfmiljard mensen rond die van pittig eten houden, Hetepeper-vreters. De meest fanatieken eten pure Chilipeppers. Ze houden onderling wedstrijden om wie de meeste en heetste pepers kan wegwerken. Het wonderlijkste detail is dat ze daarbij geen enkel druppeltje zweet laten vallen.
De Amerikaan Wilbur Scoville heeft een heetheids-schaal ontwikkeld, de zogeheten Scoville Heat Unit, SHU… Pure Capsaïcine heeft 16 miljoen SHU, de hoogste score.
De heilige graal in peperhitte. Waarom doen mensen zich dat aan ?
De eerste keer is de hitte ondraaglijk onaangenaam, lava op de tong. De tong proeft geen smaak meer, de papillen raken verdoofd. Het is geen marginaal verschijnsel
gezien het aantal gebruikers en gezien de productie, 33 miljoen ton Chilipeppers per jaar. Voor de doorzetter ligt er een beloning in het verschiet.
Het geheim zit hem in de bijwerking, de hersenen gaan endorfinen aanmaken, hoe heter hoe meer endorfinen. Een legaal verdovend middel dus, de hersenen zelf dealen de werkzame stof. Het effect is te vergelijken met de ‘Runners High’ , een euforische staat die bij marathonlopers ontstaat. Verdoofd door endorfinen wordt de pijndrempel enorm verhoogd. Er zijn voorbeelden van lopers die met ernstige blessures gewoon de marathon uitlopen. Ook honden kunnen bij wijze van zelfmedicatie bijv. op hun poot gaan bijten tot bloedens toe wanneer ze ergens anders pijn hebben, zo maken ze endorfine aan. Psychiatrisch patiënten snijden zichzelf om dezelfde reden, om even een staat van welbevinden te bereiken. Vergeleken met pootbijten en jezelf snijden is het eten van pepers vrij onschuldig. Vergeleken met een marathon lopen is extreem pittig eten natuurlijk de makkelijkste weg, je proeft alleen niets meer. Op een van de vele mondiale ‘Peperbeurzen’ zijn T-shirts te koop met de tekst: Pain Is Good!
Probeer dit even te doorgronden: Pijn is goed. Omdat ik dan pepers kan eten om de pijn te verdoven…dat doet even pijn, maar dan voel je ook niets anders meer dan verdoving.
Het niet zweten is overigens te verklaren. Als een prooidier in stress is, in shock…dan produceert het lichaam geen angstzweet zodat het dier niet traceerbaar is. Oog in oog met het einde wordt het doodkalm.
