Staatsloterij


“Wereldwijd zijn de feestelijke herverkiezingen
van sterkste legerleiders weer tot een uiterst succes geregisseerd.
De enig mogelijke kandidaten zijn met vlag en wimpel
opnieuw herverkozen voor rekbare ambtstermijnen.
Elke dwarsliggende gezonde verstandskies was al preventief
getrokken net als de meest voorspelbare conclusie.
Tijdens dit feest van democratie is men vrij van keuze.
Geboren winnaars hebben historisch gezien natuurlijk altijd
terecht gewonnen, zoals dat al alleen aan de beste winnaars
gegeven is.
Om een geboren winnaar te worden moet je immers wel eerst
even alle loten van de Staatsloterij opkopen of achter
gesloten deuren zelf de juiste trekking te doen, onder goede beveiliging…
Zo makkelijk is dat allemaal niet.
Daarom verdienen winnaars het ook om tegelijkertijd
de rijksten te zijn, op grond van persoonlijke verdiensten..”

Aldus onze correspondent Franz K. vanuit Absurdistan.

Hout van bomen

Geef het niet opgeven op!
Hout moet, hout moet.

Plant dus bomen veel en
zaag van dik hout moet.

Zie door de bomen het bos
want hout moet, hout moet

Dwarsboom & stook mensen op
om hout te verbosbouwen.

Bomen van kerels vangen wind,
ze houten moet, niets hout ze tegen,

zetten bomen op over bosbouw
bomen houten van mensenmoet.

Geef het nooit dus op voor immer
hout toch op, hout toch op en hout!

hout van bomen, hout van bomen!

Werkspier



Ik werkt zo hard,
niet normaal gewoon.

Ik werkt onafgebroken
op de slappe lachspieren
om aan te sterken.

Ik is zo serieus & toegewijd
aan lachwekkend zijn.

Als eerlijk verdiend loon
voor ongedane arbeid
lacht ik zich uitbundig uit,

met als rijke bijvangst
deze euforische buikpijn,
tot tranen toe bewogen
niemand in ‘t bijzonder te zijn.

Wie lacht er om wie of wat?
Een vraag die lijkt op water
dat zichzelf kletsnat onder spat
als geschater in geschater.

Vele inwisselbare ikken
werken samen
op onze lachspieren
om het afwezig zijn te vieren
in het slaan van elke flater.

Rampkoers


Schuilend onder de ‘veilige’ paraplu
van de immer positieve ontkenning
spelen politici nog gezellig ‘n potje
jeu de boules…met handgranaten.

Wie ze wijst op hun levensgevaarlijk
speelgoed krijgt laconiek te horen
‘Welnee mensen, zolang de pin er
nog in zit loopt niemand enig risico…’

Zo’n politiek klimaat heeft geen
vijanden meer nodig, elke rampkoers
biedt kansen voor durfinvesteerders
in de wapen/wederopbouwindustrie.

Bekijk ‘t vooral niet van ‘n positieve kant
dat doen politici onder hun paraplu al.

Blaasgeestig


Dat alles ooit een eerste keer moet zijn gebeurd…dat alles een magisch
moment van geboorte heeft gekend… daar blaast de geest van weg.
Zo moet er ooit een eerste lach zijn ontstaan uit de eerste grap.
Is het niet grappig dat er voor die eerste lach geen humor bestond.
Er voltrokken zich ongetwijfeld vele zaken, maar men kon er de humor
(nog) niet van inzien. Het leven was alles… behalve grappig.
Er viel nog niets te relativeren voor de eerste vaste overtuiging werd
uitgevonden. Het absolute standpunt moest nog geboren worden
voordat het kon worden betwijfeld en belachelijk gemaakt.
Eerst moest men zeker weten op het goede been te staan voordat
men op het verkeerde been kon worden gezet.
Een rotsvast geloof in binaire logica moest ontstaan zodat humor
een kortsluiting in de hersenen kon veroorzaken.
Zonder consensus van het normale zou absurditeit niet worden ingezien.
Domweg, omdat alleen het onomstotelijke kan ineenstorten heeft de mens
het vaste patroon, het heilige huisje en de juiste volgorde uitgevonden,
zodat er eindelijk eens iets om te lachen zou zijn.
Dankzij de humor hebben we onszelf voorgoed belachelijk
kunnen maken.

Weg

’n prachtig moment
‘t moment dat niets
zich aandient,

als nachtelijk lege snelweg
verlichte leegte
netjes belantarenpaald

Je bent er stil van,
deze lyrische gelegenheid
je bent er helemaal weg van

Ben je weg van wege
deze poëtische ruimte
die verzuimt te inspireren
tot ‘n gedicht of
aanzet tot iets beters…
iets wezenlijkers?

Wel nee?

vraagt zich niets af?
vanwaar deze leemte…?
vanwaar deze straatverlichting…?

Bij nader inzien
is het asfalt zelf van nacht
innig zwartgeteerd
zichzelf uitstrekkend
in elke richting

gapend van leegte…

weg zakkende

asfaltmatras