Het hoogste woord is er uit,
het hoogste dacht er altijd het zijne van,
zonder ergens het fijne van te weten.

Het hoogste woord eiste alle ruimte op
voordat het er zo absoluut uit kwam.
Nu heeft het zich buiten ruimte geplaatst.

Stel je voor, dat is een plek zonder plaats,
buiten de ruimte, daar is zelfs ruimte afwezig.
Daar is geen plek om te verpozen, te bewegen,
geen gelegenheid om wat dan ook te laten zijn.
Daar is geen plek voor een hier, voor een overal.

Het absolute schept zo dodelijk haar eigen gelijk
volgens de ijzeren wet van de claustrologica,
het mogelijkheidloze is definitief bereikt.