Craquelé

Je gelaat is gaaf verweerd en zo gelaten,
huid uit hout en pigmenten opgebouwd.

Is het de ziel van een boom die ziet
dat je ziet? ,ja ook bomen hebben ogen.

Een gaaf gelaat zo vol van nerven,
jaarringen in het hout.

Je verfhuid opent met fijne barsten,
je opent mij…stil…zacht

in dit ogenblik op oneindig
ziet dit ver gezicht zo dichtbij

het mij in jou, het jou in mij.

1 thoughts on “Craquelé

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *