De Aanname

Wat een mooie bibliotheek heeft u hier…ik zoek een roman ‘De Aanname’.
Nou het is eigenlijk een antiquariaat, alle boeken zijn hier te koop.
Dan weet u vast veel van literatuur?
Welnee, ik verkoop alleen boeken.
Maar u bent toch vast een liefhebber van boeken, anders doe je dit werk toch niet!
Eigenlijk niet dus, de zaak was van mijn vader, iemand moest de zaak toch overnemen?
Uw vader was een echte handelaar?
Nee hoor, zakelijk was hij niet, hij was wat je zegt een liefhebber.
Van boeken?
Nee, van lezers…lezeressen om precies te zijn.
Bijzonder.
Zijn boekenwijsheid gebruikte hij om lezeressen te imponeren en te veroveren.
Dus hij wist wel veel van literatuur?
Nou, hij las meestal alleen de achterflappen, zo bleef hij op de hoogte, en hij las veel…recensies!
En uw moeder?
Zij was dus lezeres.
Heeft zij u dan geen literatuur bijgebracht?
Welnee man, hou nu eens op over literatuur…ik had zo veel moeders, elk half jaar wel weer een nieuwe vlam van Pa en niet te vergeten de hele aanhang van broertjes en zusjes, opa’s oma’s!
U leest zelf dus echt niet?
Niet of nauwelijks meneer, zelfs geen flapteksten, mijn leven
is één doorlopende roman geweest.
U zou er een boek over kunnen schrijven?
Ja, en het dan zeker ‘de Aanname’ noemen…?

1 thoughts on “De Aanname

  1. Ik ben nu al nieuwsgierig van de familiekroniek ‘De aanname’. Een doorlopende roman van nieuwe vlammen veroorzaakt door enkel achterflapveroveringen… Dit moet een meesterwerk worden. De synopsis is al waanzinnig.

Laat een antwoord achter aan Philipp Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *