Verdwaald in de taal van Babel.
Er is geen toren…Babel is de taal zelf.
Vandaag is stilte het scharnier waarmee de deur van taal zich opent.
Spreek het wachtwoord, en treed denkbeeldig binnen.

Het gebouw van Babeltaal bestaat uit louter openslaande deuren…
elke muur, vloer of plafond binnen de taalcel blijkt een deur te kunnen zijn…
de vloer waarop je denkt te staan is een deur naar….
het plafond waar je onder denkt te schuilen opent zich als deur
naar de aangrenzende lettercellen.
Wie de deuren open laat staan verdwaalt in de gedachtengangen.
Links, rechts, boven , onder, voor en achter verliezen hun betekenis.

Blijf in deze ene cel, het dondert niet welke….en verteer dit ene woord tot stilte
in het stervende woord openbaart zich de uitgang…echter…
eenmaal denkbeeldig ontsnapt aan het denkbeeldige
blijkt dat alles binnen is…er is geen buitenheid.
Overal zingt het zonder woorden…alles komt zomaar binnen…zonder zich eerst netjes voor te stellen…zonder aan te kloppen…met de deur in huis…

‘Het onvoorstelbare is nogal onbeleefd en niet opgevoed’.

F. Wildesheim. Uit ‘Onzintuiglijke waannemingen’.