De profetiën

Bij het arbeidsburo vond hij nergens de vacature: Profeet.
Het stond dus vast dat die vacature vrij was.
Hij kende immers geen enkele hedendaagse profeet.

Een profeet moest eenvoudigweg beginnen. Gewoon door domweg zaken te voorzien
die onherroepelijk gingen gebeuren bij de juiste omstandigheden, wanneer de nodige ingrediënten aanwezig waren. Wat dat betreft was een profetie niet veel anders dan een receptuur ontwerpen, zonder proef te koken.

-Er zullen rivieren door de ruimte stromen van de ene planeet naar de andere, om dampkringen aan te leggen en vruchtbaarheid te transplanteren.

-Er komen voertuigen aan die blijvend stilstaan en alleen de afstanden zelf transporteren, de thuisblijfreis zal gemeengoed worden.

-Het zwarte licht zal worden ontdekt. Het zwarte licht dat het geheim van de zwaartekracht zodanig zal belichten dat ze wordt omgezet in zweefkracht. Elders in het heelal wordt dat reeds alom gedemonstreerd, zelfs door de zwaarste planeten.

-Niets zal het surrogaat worden voor geld. Elke inhabitant zal niets krijgen in ruime mate. Geld zal door een schenkeconomie waardeloos worden, economie zal plaats maken voor kadonomie.

-Vliegtuigen gaan ondergronds vliegen, de aardvaart neemt een hoge vlucht, voornamelijk voor vrachtverkeer, omdat het uitzicht niet spectaculair is.

-Droogte zal alleen nog in vloeibare vorm te verkrijgen zijn zodat overstromingen
beheersbaar worden. Aangelengd met het wassende water ontstaat er meteen een dijk.

Allemaal toekomstmuziek, het wachten was nu alleen nog op de geboorte van een goede chef-kok, een meesterbakker die zich aan deze recepten durfde te wagen. Deze moest liefst een beetje gek zijn en niet bang om zijn vingers te branden.

Al het revolutionaire draagt de signatuur van de totale gekte, tot we eraan gewend raken en de gekte normaal gaan vinden. Wie honderd jaar geleden onze huidige tijd zou schetsen zou voor dorpsgek versleten worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *