Het wonder zweeg
vloeiend in talloze talen
inclusief de dode
vloeiend in talloze talen
inclusief de dode
het wonder had niets
mededeelzaams te melden,
mededeelzaams te melden,
stond vaak sprakeloos
te ontluisteren
als een doventolk
kijkend naar gebaren
te ontluisteren
als een doventolk
kijkend naar gebaren
het leek te leven
van het horen zeggen
uit de tweede hand
in dienst van derden,
tussen de regellezers
van het horen zeggen
uit de tweede hand
in dienst van derden,
tussen de regellezers
het veelbeluisterde verwijt
dat men net zo goed
tegen een muur kon praten
nam het wonder in
als compliment
dat men net zo goed
tegen een muur kon praten
nam het wonder in
als compliment
muren luisterden immers
het ongehoorde af
met wijnglasoren
als achterdochtige buren
voor het wonder ging
in het niet vertalen
de poëzie nooit verloren
‘Poetry is what survives
without translation,
without interpretation,
without translation,
without interpretation,
even without writing’