Onderzoek naar geestige essentie is als diepzeeduiken zonder zuurstof. Bij elk antwoord kun je nog dieper duiken in de volgende vraag en je adem inhouden. De meeste mensen geven het na een paar vragen al op omdat ze bang zijn te verzuipen. Het is inderdaad adembenemend. Dat risico willen ze niet nemen. Ze haken af…duiken weg naar de oppervlakte. Dan legt nieuwsgierigheid het af tegen de angst die een kinderlijke dramatisering is. Want nog nooit ging er iemand dood aan wezenlijk onderzoek. Tijdens de hele expeditie blijf je… hier. Wat is veiliger dan hier te zijn?          Je kunt levenslang, zonder zuurstof, steeds dieper duiken in de bodemloze zee van het mysterie. Een mysterie dat, hoe dieper je duikt steeds geestiger blijkt te zijn. Wat dat geestige is valt niet zomaar te duiden. Het lijkt nog het meest op een stille lach bestaand uit pure geest zonder beperkende eigenschappen.

Illustratie: Martin Jarrie