Volgens hemzelf had hij de ecologische voetafdruk van een eend. Na elke biefstuk plantte hij een boom langs de snelweg. In de achterbak lag een hele vuilniszak eikels. Na elk impulsief vakantievluchtje, een weekje Sicilië, vloog hij gewoon ijskoud twee maanden niet, principieel. Douchen deed hij al jaren niet meer. Een keer per week weken in het verwarmde reumazwembad. Reuma had hij niet, maar dat kon je ook maar beter voor zijn. Preventie. Het moeilijkst had hij het toch met vlees en vegetarische schoenen. Ze liepen nog best lekker maar waarom waren die soja-sloffen zo lelijk? Hij was vast genetisch belast gezien zijn vleesverslaving. Maar goed, aan de ander kant, naast de vluchtstrook van zijn forensen-route schoot een kilometers langgerekt eikenbos op uit de vuile grond. Daar kon iedereen stapvoets van mee genieten als je in de file stond. Vaak dagdroomde hij van een auto met een stekker die geruisloos op waaistroom reed.