Wij leven op een eilandje
omspoeld door een zee van onwetendheid.
Als ons eiland van kennis groeit,
zo groeit ook de kust van onze onwetendheid.

John Archibald Wheeler, quantumfysicus.

Dat ‘harde wetenschap’ zulke onbedoelde poëzie kan opleveren hoeft niemand echt te verbazen, aangezien de fysica helemaal niet meer zo hard is sinds de quantumwereld haar mysterieuze aard heeft geopenbaard. Het enige wonder boven wonder is in feite dat de hardcore wetenschappers de soft-core aard van de materie maar niet kunnen aanvaarden. Hun oude vertrouwde paradigma van objectiviteit is niet meer vol te houden. Het mysterie laat zich niet ontkennen. Negeren is natuurlijk ook een verwrongen manier van erkennen…het is in ieder geval niet onopgemerkt gebleven. Quantumwerkelijkheid en poëzie zijn geen gescheiden fenomenen. Poëzie is een levende werkelijkheid. Elk verschijnsel rijmt op het ongerijmde.