Eindfeest:
de inkt is op
het is mei
een raar genoegen
geweest

de geest is uit
de fles
verdampt als mist
verdomd als het
niet waar is

de laatste taart
dwarsgebakken
taal openbaart
een vers geheim:

van ‘n absente
menselijke staart
die wild euforisch
kwispeldrang ervaart

ware lente kwispelt
dat het ‘n aard heeft
zo vulkanisch blij
omdat het leeft

of is ‘t de aarde
zelf die nog nabeeft.
van alles wat zich
hier openbaarde?