Fabel van de yup

Mijn tag is RS met een doodshoofdje.
Bij het zetten van mijn eerste tag werd ik gestoord door de buurtconciërge.
Zodoende heeft de schedel maar een oog, wel zo passend achteraf.
Wat ook grappig is , is dat de punt van het uitroepteken het oog vormt.
Sinds die eerste spoot ik het hele stadsdeel onder.

Ik geef toe dat ik een halfzwarte kijk op de bovenwereld heb. De initialen staan voor Rebel Skull.
De tekst is erboven uit mijn leven gegrepen, overdag zit ik in het pak genaaid van die meedenkbank.
Het betaalt te goed om alleen maar op de verkeerde plaats dagelijks present te zijn.
Na zessen vertoon ik mij in klederdracht van de Noiz Boyz from the Hood, onherkenbaar voor mijn bancaire collegae.
Ik ben als yup gewoon in de sloopwijk blijven wonen in de periferie van de grote stad waar alles gebeurt.
Veel flats staan al leeg, daar voetballen we tot de ruiten eruit liggen.
De Boys weten niets van mijn dubbelleven, ze denken dat ik overdag dealtjes sluit.
Dat klopt ook wel, ik verstrek alleen leningen aan geldverslaafden.
Wat ze met het geld doen, geen idee,
ze hangen de mooiste verhalen op, maar het zou mij niet verbazen als ze er drugs mee afbetaalden.
De verslaafden hangen in rijen in de wacht van onze digitale secretaresse.
Ik hoor helemaal bij the gang zolang ik niet uit de kast kom. De pooierbak waarin ik rij dient mij als alibi, bewijs van slecht gedrag.
Vaak staan we met wat NoizBoyz rhyms te rappen in het portiek op de groove van de ghettoblaster die ik de jongens kado heb gedaan.
“hee, Rebel hoe kom je aan die megashit?”
“een betaling in natura!”

Het wringt wel overdag, steeds meer.
Ik verlang soms ’s morgens al naar de schemering, mijn natuurlijke habitat.
Zelfs mijn moeder weet niet wat ik uitspook.
Maandelijks geef ik haar cash, dan kijkt bedenkelijk naar de grond.
Ze woont ook in de wijk.
Binnen een paar dagen zou de hele buurt het weten.
Ik hoop volgend jaar promotie te maken en de dealing room te infiltreren.
Eenmaal binnen ga ik mijn slag slaan, eerst vertrouwen winnen door onberispelijk te innen.
Geldhandel is minder persoonlijk, geld met geld maken, handelen in voorkennis.
Mijn superieur vertrouwde mij al cynisch toe ;
Van vrienden moet het hier niet hebben, een kennis is goed, voorkennis is beter.

Om schone handen te krijgen moeten ze eerst goed vuil zijn, zo zwart als bankroet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *