Het zoogdier zuigt langdurig melk uit zijn moeder.
Een mensenkind zuigt niet alleen lang zijn moeder, uit maar blijft ook nog eens tot op hoge leeftijd in het ouderlijk huis wonen om te worden verpleegd.
In vergelijking met andere dieren is de mens in het begin van zijn leven lange tijd handelingsonbekwaam en ontoerekeningsvatbaar.
Nestvlieders eten meteen vast voedsel nadat ze zelf uit het ei zijn gekropen.
Sommigen zoeken meteen zelf hun eten, houden zichzelf warm, leren vliegen zonder vangnet, trotseren gevaren door zich te verbergen voor roofdieren.
De meeste vissen, reptielen en insecten zijn na hun geboorte autonome wezen (behalve de dolfijn en de walvis, die ook weer zoogdieren zijn).
Zelfs apen, die het dichtst bij de mens staan, zijn sneller zelfstandig.
De mens spant wat dit betreft de kroon der schepping.
Negen maanden wordt de nieuwe mens in de baarmoeder gehospitaliseerd.
Daarna duurt het nog zeker twintig jaar tot het op eigen benen staat.
Het zou te ver gaan om van een parasiet te spreken, al wordt er ruimschoots aan de criteria voldaan.
Wanneer het menselijk zoogdier het ouderlijk huis eindelijk verlaat, is het vaak zo verslaafd aan melk dat het andere zoogdieren hun voeding ontneemt.
Koeienmelk wordt voor het grootste deel gekweekt voor aan de zuivelverslaafde mens.
Nestvlieders kijken een beetje meewarig naar de mens als kroon der schepping.
Ze vinden de mens een verwend, kinderachtig wezen dat maar moeizaam wil opgroeien.
Afhankelijk van wat anderen van hem vinden.
Een hulpbehoevend kuddedier.
De naakte mens moet zich behelpen met kunstmatige lichaamsbedekking om zich warm te houden, zijn vacht is gedegenereerd, in ieder geval niet geëvolueerd naar een net verenpak.
De vogel is in feite de echte kroon der schepping.
Elke vogel maakt die eeuwige droom van de mens waar: vliegen.
Na die evolutionaire sprong opwaarts van de vogel lijkt het kruipend gedierte des velds slechts een achteruitgang.
Wellicht zijn alle menselijke pogingen opwaarts te evolueren een compensatie voor het zelf niet kunnen vliegen.
De vogel heeft geen dromen nodig, maar leeft die, vliegenderwijs.
De mens kan zich alleen verheffen door een engel te worden.
Een vogel in de geest.
Of zoals Risho, voor de jaartelling begon, dichtte:
waar is de mens
het ei is heel
de vogel gevlogen