de zeurende kamikazemug
tergt Boeddha in Fuji’s schrijn
onverstoorbaar zit
deze houten nirvanees
geen vlieg zal hij doden
zo heeft hij gezworen
de mug legt haar eitjes
in zijn vermolmde kruin
met mijn zijden waaier
maan ik haar tot eerbied
ongemerkt slaat ze toe
jeuk schept toewijding
deze nacht krab ik de bult
vol overgave kapot
door deze futiele Fuji
op mijn slaap
doe ik geen oog meer dicht
hoe zou het ook kunnen
geen oog
en dat dan dicht doen?
de mug schonk mij
deze zen-koan
Geen oog en dat dan dicht doen?
al sla je me dood…
Osho Ozamaki uit: ‘Meester van het Manke Vers’, Futonpress 2016
Dit is mijn favoriete manke vers.
Alleen al vanwege het woord ‘kamikazemug’.
Ik heb me blauw gelachen.