Vuur betovert ‘n kind, omdat het ergens het eigen wezen weerspiegelt.
Ik kon als kind met mijn tenen ‘n luciferdoosje openen, er ‘n lucifer uitpakken en aanstrijken… Waarom? Omdat het kon. Een van de vele vuurspelletjes die ik speelde…liefst op de w.c in het donker… nog mooier… blind. Spelen met vuur is spelen met je leven en verwijst natuurlijk naar het innerlijk vuur. Spelen met vuur gaat over het leren beheersen van innerlijk vuur, want ook daar kun je je aan branden en het kan je verteren.
Er schijnen ook mensen rond te lopen zonder innerlijk vuur. Ze staan nergens echt voor in vuur en vlam. Het godgloeiende is hun vreemd. Ze hebben zich laten doven, het spel laten ontnemen. Dat is iets voor kinderen, daar staan zij ver boven. De essentie van onderwijs is niet om het spel in kinderen te doven, maar juist om ze ergens voor in vuur en vlam te zetten.
Als dat lukt is er een mens gered. De kunst van het aanwakkeren.