elk vlees lijkt als gras
elk gazon sterft van leven
wat snoeit de halmen?
elk vlees lijkt als gras
elk gazon sterft van leven
wat snoeit de halmen?
***
welke hovenier
kiest wat sneeft of mag bloeien?
niemand bepaalt het
***
lijkt god soms een koe
die ‘om niet’ lichamen graast
voor een blanco plan?
***
wat smaken we mals
verteerd door zeven magen
tot natte vlaaien
***
elk mens doorloopt zo
zeven magen tot deze
melkwitte waarheid
***
lijden, dood en verderf
zou elk geluk uitsluiten
niets is minder waar
***
de dood voedt waarden
geluk bloeit op ongeluk
compost van het zijn
***
zonder geboorte
geen wonder van ‘er wezen’
wat zou hier klagen
***
het is ongepast
om goden af te slachten
de witte motor
***
Vanochtend deze ‘Grazende Senryu Ozamaki‘ voor het eerst gelezen. En hij blijft hangen in mijn geest. Juist dit vers heeft indruk gemaakt. Juist deze weet te raken. Nu, vanmiddag heb ik hem nogmaals drie keer gelezen. “de dood voedt waarden…” is de mooiste strofe. Chapeau en dank voor het delen van deze literaire schoonheid.