Herengesmacht

-Wat smacht, als ik vragen mag?

-Och, niets hoor meneer… geenszins van smachten of iets in die trant!

-Ahum, ik meende toch wel degelijk
een soort van hunkerend gesmacht te ontwaren…is het niet?

-Jawel meneer, ik bedoel eh… geen enerlei vorm van gesmacht alhier terplekke hoor…

-Jaja, u dacht mij toch niet voor het lapje …of voor de mal, mag ik hopen te veronderstellen, nietwaar?

-Ach zeker meneer, ik zou uw heerschap toch nimmer voor wat dan ook houden, per abuis…

-Per Abuis? Nimmer? U gebruikt wel hele grote woorden hè…

-Ja mooi hè, van die grote woorden als…warempel.

-Nou ja zeg, warempel…dat is me nogal amper groot te noemen, maar even terzake…terugkomend op dat hemeltergend gesmacht uwerzijds.

-Ach meneer, hemeltergend….ook zo’n mooi groot….vooral uit uw zo voorname mond sonoor gesproken!

-Tja, Sonoor, ach vindt u dat nou ook, uit mijn mond…dat menig woord danig klinkt als een klok.

-Nogal meneer…

-Maar nu over dat gesmacht van u nietwaar, als u erin volhardt om niet te smachten, ja, waar smacht u dan wel niet naar?

-Wellicht hunker ik… misschien ernaar om eventueel nimmer meer te smachten of zo…maar of dat nu wel of niet smachten is?

-Aha, u bekent dus wel degelijk enige medeplichtigheid inzake veronderstelde smachtpraktijken.

-Oh… dat mag zeker weer niet hè?

-Ach jawel degelijk hoor, zolang dit onderhavig heerschap, mijzelf dus…
er niets van merkt….

-Ook niet een piezelig klein beetje…of toch wel?

-Zelfs geen greintje…als u het zo graag wilt weten!

One thought on “Herengesmacht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *