Talen sterven uit. Het onderzoek naar zieltogende talen sterft eveneens uit aan onze universiteiten. De vakgroep Inuït-talen ligt al jaren onder de permafrost. Hun literaire erfgoed wordt het best geconserveerd door vertalingen door het Inuktitut-instituut in Tintelaaq, Oost-Groenland.
Vertaling van het Inuitgedicht: ‘Zwarte dromen’ opgetekend uit de mond
van Inuit-dichter Agloolik, hertaald door sociaalgeograaf Wilco Beslaar, Sisimut, 2003

Zwarte dromen in witte nachten.
Kou is hier alom, onze zon.

Een ijskoude maan voedt onze witte wereld met haar kille stralen.
Zonder haar zou onze wereld wegsmelten tot vloed.

Smelten is sterven, zo nat is de dood.

O maan, laat ons rillen van leven
in deze witte nachten.

Een druppel dooi rolt uit m’n oog dat droomt
van mijn koude godin, Anarkusaga.

Nooit lente is eeuwig wit bestaan.