Koeloze luxe

De boerderijen in het dorp zijn tot luxe appartementen omgebouwd. Overdag maakt het een uitgestorven indruk.
De koeloze grasweides worden door robotmaaiers permanent kaalgeschoren.
Tweeverdieners moeten alle zeilen bijzetten om hier te mogen wonen, het wonen beperkt zich tot de avonden.
In de avond zijn ook de onbewoonde huizen verlicht door een tijdklok.
Veel woningen zijn als tweede huis in bezit en staan dus nog vaker onbewoond te wachten op een dagelijks leven.
Als huizen zich konden vervelen…
Luxe verveelt zich.
Luxe als antwoord op een nooit gestelde vraag, een oplossing voor een niet bestaand probleem.
Het schrijnt irritant, uiteindelijk gaat men verlangen naar echte pijn. Teveel gemak sloopt de mens.
Gun ons de frictie van het onvolmaakte, van onzekerheid, leve het onvoltooide. Waar jeuk is is leven.

One thought on “Koeloze luxe

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *