Je trok naïef als je was
ooit eens, zomaar
op een onbewaakt moment
achteloos een kurk uit ‘n fles
zo werd je kurkentrekker van dienst
benoemd voor de rest van je leven
je belandde in de besteklade
daar lag je dan lepeltje lepeltje knus
tussen de vorken en messen te snurken
ieder moment konden ze je komen betasten
en wekken om verplicht te ontkurken
god wat zopen die gasten als gekken
je deed geen oog meer dicht
zij de lusten en jij de lasten
je trok het niet langer
en een kurkdroog gezicht
ze zochten maar ‘n vervanger