de sokkel kan zonder beeld,
‘n parkeerplaats zonder auto

 

de rivierbedding kan zonder water
‘n zaklantaarn zonder batterij

de agenda kan zonder afspraken
als’n lijst zonder schilderij 

kan dit gedicht zonder poëzie?
kan ‘n wereld zonder bewustzijn?

deze hele zintuiglijke parade van zijn
zou nooit gezien, gehoord, geroken
nimmer geproefd, betast…

Is wellicht het ultieme, intieme gedicht niet
‘n bewuste leemte van welke indruk dan ook,   
‘n vol ledig afwezig zijn dat zichzelf geniet…