Het geschiedde in de dagen voor kerst dat het licht uitviel. Alle apparaten waren in één klap dood. Alleen onze mobiel had nog wat sap, zodat we konden zoeken naar dat wat niet te vinden was. Geen informatie. Met de lamp van onze onwetendheid gingen onze handen
op zoek naar kaarsen, lucifers. We waren terug van weggeweest in het stenen tijdperk. Geen verwarming. De hele wijk was zwart, geen straatlantaarnlicht. Achter een enkel raam zag je een kaarslichtje flakkeren.
Ik heb er altijd van gehouden om je te moeten behelpen.
Luxe is een dief, ze berooft ons van de gelegenheid om creatief te handelen.
De zon kwam ons redden, die godgloeiende godin die onvermoeibaar in de hemelen zijt.
Een buurvrouw op straat vond het ook wel wat kerstigs hebben, ouderwets gezellig. Niets-wetend zijn in de duisternis. Domweg geluk in de Dapperstraat. De dode apparaten werden gereanimeerd door de verse stroom.
We wisten opeens alles weer wat net nog gewist was.