Je wist het heel zeker.
Jouw hond was de beste hond
in het hele universum.
De mooiste, de liefste.
Alleen al door zijn eenmaligheid.
Je had toch heel wat universums bereist,
maar zoiets had je nergens kunnen vinden,
die blik, die kwispelstaart, dat blafje.
Zo onvergetelijk blijft hij aan je zijde,
overal zie je hem, voel je hem.
hij volgt je met dralend gesnuffel naar huis
waar je hart is veranderd in een hondemand
“waar je hart is veranderd in een hondemand”… schitterend, mooi en inderdaad onvergetelijk….