Wy hing sowals altytig weris ronte saamhang op pleinplaatsie dees wonderbarigste aartklood. Ons vamielie der mensbeesies..somswel de Sapiehens-mensie vernoemt of Aartklood-mankokkies…die soveel kauwdrukte maak van nixte doen, nou ja nixtedoen…wy hing hierdaar strontsterkige vralen opte hang en tegemkaar op te skep. Die ene vraal nog sterkharder dande voorge…wy kletspraak namelyk werelt-taal alsbestige mankokkies vande werelt…die niew werelt…die ou werelt was al afgeskryf uit ons wyds blikkievelt. De ganswerelt wasimmers 1 vraal danogal nienix is …dattisme nogalwat, de ganswerelt is nogalte walgfeel voor 1 sgamelig mankokkie in-diefie-duwheel…dat grypsnap tot elke gekko…. Terminsterig so dagt wy somaar vryblyvent te kun rommeldenk. Egter so enormelyk vryblyverig wasset heelnie sou algou bleekblyken.
Eerstig lyk die vralen ons nogte vrenigen tottéén saamvraal, maar gaandweggerig verdeeltie zwatelvraal onsmeer dan ons samelykbint. Wy bood veelte opskeppig hoog tegemekaarop…jou vraal…teeg myn vraal…Het groot vraal dat ons sogt te vertel ging dooldwaalsugtig teloor….en ons algrotigste vraal liep keivast in Babel…jyweet vas wel waardie Puintoren van Taalwar bouryp was om kaalte sloop….veelpas laterig sage we in dataldie vralen hoemooi ook… hoe sleperig mee ook…slegs onnodiglyk loos ondertitelig is voor dit omringsaam wonder…een ongrypzaam uitlegsel vandie onverklaard geim waarwy al nooit van versgilden…dattit immerniew is enso grenslozelyk grootst…
Opebarig Geim wou nix liever dan straaldwars door ons heenstroom, taalloos door ons leeg beddinkie te dender. Aldat gouwehoer vandie rotsigste vralenbrei spert die vrye weg omte stroom…mankokkie sweig sig.