Mentarium

Zoals er een aquarium bestaat voor vissen en andere natte dieren,
zo is er een terrarium voor hagedissen, slangen…droge dieren.
Het ‘mentarium’ is veel minder bekend hoewel ieder mens er een
in beheer heeft in meer of minder bevolkte mate.
Het mentarium is een denkbeeldige vergaarbak van schijnbaar levendige ideeën,
denkbeelden, verbeeldingen, obsessies, overtuigingen…dat soort virtuele
populaties. Het is overwegend donker in de bak, ‘vele schijnbaren’ kunnen
het daglicht moeilijk verdragen. Maar het merendeel wil gezien en gehoord
worden. Ze worden gevoerd met aandacht.
Dode dingen zijn uiteraard aandachtsverslaafd, dat is begrijpelijk.
Ze willen ook een beetje bestaan, een kwestie van een graantje meepikken.
Onderling is er dus een enorme concurrentiestrijd om aandacht. Ze verdringen
elkaar, vreten elkaar soms op zodat er enorme ‘containerbegrippen’ ontstaan.
De aandachtsfocus van de mens is het gaatje in vergaarbak van het ‘mentarium’
door dat gaatje kan er steeds één schijnbare ontsnappen en in de fysieke wereld
komen waar het zich onmiddellijk wil realiseren. Het wil waargemaakt worden…
dat wil zeggen: een lichaam krijgen…in welke vorm dan ook, een boek, een object,
een ritueel, een gebouw, een gedicht, een muziekstuk…
Ook al heeft het schijnbare een lichaam verworven dan nog blijft het totaal afhankelijk van aandacht om te leven te komen. Ik ken iemand die slechts één gedachte koestert in zijn verder lege mentarium. Het betreft een gedachte die niet van denken houdt. Hij klaagt erover dat hij aan niets anders meer kan denken. Die ene dode gedachte lijkt uiterst levend door al die aandacht.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *