Mobilisten


In hun metalige lichaam reden ze de bijna doodervaring binnen.
Ze konden maar één kant op, recht op het licht af.
Alsof ze in een drive-in-bioscoop zaten, dwars door het filmdoek vlogen.
Achter het doek begon de dood pas echt te leven.
Het voorafgaande scheen slechts een voorprogramma,
nu begon het ongeprogrammeerde zicht.
Ze voelden zich opgelicht door het niet verdwijnen.
Bedrogen door de Dood met zijn loze beloften.
Hemelse fraude, die macabere oplichter bleek spoorloos.
Op het autokerkhof lieten ze hun afgereden ijzerlijf achter.

Nu waren ze weer gewone mobilisten, voetgangers

One thought on “Mobilisten

  1. Wat een heldere metafoor weer, Bor.
    Dank!

    Mooi woord eigenlijk: automobilist. Ik vertaal het als ‘zelfvervoerder’.
    Het lichaam dat het Zelf in de wereld voortbeweegt, deze volledig toegeruste machine die ons de mogelijkheid biedt alle ervaringsdomeinen te betreden.
    Waar zouden we zijn zonder de… eh, zonder dit lichaam?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *