En plots stond…
de wereld stil.
omdat het acuut
aan Niets ontbrak
de wereld stil.
omdat het acuut
aan Niets ontbrak
Niets was nergens
meer te vinden,
geen velden
geen wegen,
geen vergezicht…
alle afstanden
in één klap afgeschafd,
planeten verklonterd,
geheel en al verdicht…
nu drong het besef pas door
dat bestaan bestond
dankzij het onmisbare niets
niets toont zich
vormgeefster van
de tienduizend dingen
door zich nooit te vertonen
Niets is eigenlijk alles. Ergo: alles is niets. Alles is uit energie ontstaan, alles is energie. Het bestaan bestaat inderdaad dankzij het onmisbare niets. Niets om op aan te merken.
Energie is niet nix en zelfs binnen een quasi absoluut vacuum duikt nog
subtiele energie op, als spookjes verschijnend en verdwijnend…