Het Alzheimermedicijn werkte wat al te goed.
Na de eenmalige injectie in de frontale kwab
onthield de voormalige patiënt nu letterlijk alles
wat hij meemaakte…
De genezing bleek een rampzalige bijwerking…
De vergeetachtige kon nu hele gesprekken letterlijk reproduceren
en situaties tot in de kleinste details uittekenen dankzij
een plotseling vlijmscherp fotografisch geheugen
Eenmaal genezen werd de huidige beleving permanent overspoeld
door een vloedgolf van glasheldere herinneringen.
Alsof die een onuitwisbare indruk hadden gemaakt.
Ook deze actuele beleving werd weer opgeslagen om als een volgende vloedgolf de voorgaande weer te overtreffen en zo verder…
Het onuitwisbare werd het probleem. Zo eindigde dit
in een zich eindeloos repeterende breuk van steeds meer
verdichte impressies, als het pijnlijk rondzingen van een overstuurde microfoon.
Het proefkonijn had de betrokken medici in één klap genezen van dit medicijn.