Paaseiland

{CAPTION}

Je wordt als ‘vrije westerling’ of je wilt of niet zeer modebewust opgevoed. Dat kan ook bijna niet anders in een samenleving die door de waan van de dag wordt geregeerd…of je moet op Paaseiland ter wereld komen, waar het trendhoppen een absoluut dieptepunt heeft bereikt. Niet dat ik de mode ooit heb gevolgd, maar toch heeft zij mij altijd precies duidelijk getoond welke kleding ik nooit wil dragen. Hier ben de Haute Couture zeer dankbaar voor, want ook voor ‘prêt-à-porter’ ben ik niet in de wieg gelegd. Zo is mode indirect dan toch een solide richtlijn geweest in mijn anders zo naakte bestaan. Het Leger de Heils bleek voor mij de perfecte leverancier voor onmodieuze uitdossingen. Ik had het daar voor het uitkiezen, als jongetje al. Ik zag er uit als een te oud mannetje geboren in een te jong en te groot lichaam. Gelukkig was ik de enige die dat niet zag, zodat schaamte mij vreemd kon blijven. Ik was een wandelend anachronisme in een verder modieuze wereld. Sommigen vonden mij wereldvreemd, zo kwam mij later ter ore. Ik zag dat iets anders, namelijk dat die modieuze wereld van dagwanen mij totaal vreemd was. Het was voor mij een kwestie van niet af kunnen stemmen op een volslagen valse toonsoort. Tot dusver wist ik uit handen te blijven van de modepolitie.   Ze zouden mij onmiddellijk arresteren en mij onderwerpen aan een totale ‘Make-over’.  Ik overweeg nog altijd asiel aan te vragen op Paaseiland.

2 thoughts on “Paaseiland

  1. Alle leerlingen stonden mij als peuter uit te lachen op het schoolplein. Ik was helaas niet de enige die het was opgevallen… de, door mijn moeder van een bedsprei gemaakte, knickebocker. Ik schaamde mij diep en wilde voor altijd verdwijnen. Ook “ik was een wandelende anachronisme in een verder modieuze wereld”. Ik had een moord gedaan om in handen te vallen van de modepolitie.

Laat een antwoord achter aan Philipp Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *