In de hemel werd voor een nieuwe wind gekozen
om daar te gaan waaien en wild de scepter te zwaaien
over het weer en haar omstandigheden.
De nieuwe bewindvoerder blies hoog van de toren
om alvast een frisse wind aan te wakkeren.
Wolken die de zon verduisterden moesten maar weg
naar hun eigen horizon. Hij beloofde het klimaat te
verbeteren met zuiver binnenlands windbeleid.
Onder declamatie van zijn leus ‘Eigen Wolk Heerst’
verzamelden zich kuddes blaasgrage wolken.
Als het aan hun lag gingen alle hoge bomen om.
De bewindvoerder beloofde plechtig dat er voortaan
geen neerslag van betekenis meer zou vallen.
De hemel zou eenmaal schoongeveegd
alle ruimte aan de zon geven.
Betoverspul
Voor kinderen zijn ouders goden.Ze zijn hun scheppers.
Begrijpelijk dat deze goden op een voetstuk staan.
Vanuit niets hebben ze voor het kind talloze perspectieven
geopend…belevingswerelden…zeeën van mogelijkheden.
Vraag je ouders later niet hoe ze dat toch hebben gedaan.
Dan blijkt dat ze er geen vinger naar hebben uitgestoken.
Meestal is de uitkomst: het gebeurde gewoon.
Goden blijken dan ook maar betoverde mensen.
Betoverd door de verbeelding.
‘Echte’ goden hebben het vermogen om onzichtbaar te zijn,
vandaar dat ze zo tot de verbeelding spreken.
Ze zijn totaal afhankelijk van menselijke verbeeldingskracht.
Van ‘echte’ goden kunnen we ook niet meer verwachten
dan de verbeelding ons toestaat.
Echte goden ontstaan waar het voorstellingsvermogen begint
en eindigen bij het onvoorstelbare.
Dat is hun denkbeeldige lichaam waarmee ze de wereld betoveren…heel geestig.
Tenminste in mijn verbeelding.
Metenschap

is wel de meest voorkomende misvatting.
waarop golven breken of aanspoelen.
Zwemkerk
Onder, in de verdronken stad
zwemmen nu vissen door de kerk
ook dieren moeten er aan geloven.
Voor elke vis is er nu een verzonken
doorzonwoning ruim beschikbaar
om daar rapen gaar te stoven
Wie geen vinnen bezit -zoals mollen-
vlucht naar hoger gelegen gronden
schuilend onder enorme parasollen
de evenaar duurzaam verschoven
Genealogica
soms behoorlijk goed van de wijs, soms misdadig, soms goedaardig,
vrijgevig, gierig, gewetensvol, onbetrouwbaar, volgzaam, opstandig,
vindingrijk, fantasieloos…
Noem het maar op, ze waren het allemaal…samen.
om alle vooroudelijke vermogens en onvermogens te realiseren
dan wel te negeren…Genen zijn een gegeven, als vloek of als zegen.
Om genen te verzilveren is aanleg nodig of het talent om
ongewenste aanleg te vermijden. Onvermogen kan dus net
zo’n zegen zijn als een te benijden talent. Rampen voorkomen
dankzij een onvermogen moet niet worden onderschat.
Dit laatste talent is nu meer nodig dan ooit.
Decoratie
denkbeeldige muren
van de bovenkamer
gewoontegetrouw
met fraai of minder
fraai taalbehang
om er ongevraagd
de tienduizend dingen
mee te ondertitelen?
wat bleef er over
van het geestig leven
zonder zulk behangsel
behalve oude lijmresten?
wel licht…geen muren
vrij uitzicht rondom op
‘n zee van mogelijk heden
afgezien van wanddecoratie
stond de virtuele kamer
meestal volgestouwd
met meubilair, archiefkasten
vol van dat wat ooit was,
en die ene luxe fauteuil
waar nooit iemand in zat
om wat dan ook te bezitten?
Winterloos
boomblaadjes blijven
steeds langer kleven
te lui om nog lukraak
omlaag te zweven
herinnering ontdooit
in elke regenplas meen je
die gesmolten sneeuwpop
te herkennen die je ooit…
als doperwtjes in een zak
bewaar je de laatste
permafrost in het vriesvak
van je zoemende koelkast
van oudhollandse ijspret
rest nog 1 hoorntje met 2
bolletjes of een sorbet
bij Gelateria Venezia
keuze uit 40 smaken winter