Restverwerking



Amusement heeft te vaak
die ondraaglijk hoge
vervelingcoëfficient factor 8
wie bedacht de aanname
dat we permanent
vermaakt willen worden…

***

Opvattingen over wat normaal is
bestaan voornamelijk uit het niet
toelaten van onwelgevallige informatie.
Wat niet van pas komt krijgt
het stigma abnormaal.

***

Zijn laatste herinnering was
dat alles was vergeten,
als een leeggelopen
springkussenluchtkasteel…
Vervolgens begon hij
ongevraagd & analfabetisch
op te sommen wat er allemaal
aan zijn aandacht zou zijn
ontsnapt om zijn luchtkasteel
nog wat overeind te blazen

***

Goden waren nogal goedgelovig.
Geloofden ze nu echt in ‘de mens’
en dat de ‘mens’ echt bestond?
Hoe naïef kon je zijn, al scheppende
met dat toverstafje van taal?
Of bevat dat goedgelovige in het goede
een scheppend principe?

Ivoren schoft

Een gewelddadige beroving
op klaarlichte dag is soms
‘n kostbaar geschenk

vooral als ‘n orale ingezetene
zich onmogelijk maakt en
ijverig op de zenuwen werkt

wat een geluk te worden beroofd
van deze ivoren schoft door
de verloskundig orthodontoloog

Moge hij lang leve de roverhoofdman
met verlostang, die de mondholte-
bewoner je eetkamer heeft uitgezet

Nu nog wat…fantoompijn na het
gedwongen vertrek, zonder spijt
betast de tong massieve afwezigheid

Michelin

Zijn wij hier gevangenen?
Zitten obers hier als cipiers
om vliegen te vangen en
in onze soep te strooien?

Om ons zwartgevleugelde
uitspraken te ontlokken?

“Ober, er zitten weliswaar
veel vliegen in mijn soep
maar ik mis nog wel ‘t haar
dat zo prijkt op de kaart…
of doe anders die zaag
in de taart…”

Gelukkig heeft elke ober
zijn schaar paraat en knipt
wat kapsel van tafelgasten
hij strooit het spul discreet
als garnituur denkend wat
wat ben ik toch een lul dat
ik die kers op de taart vergeet.

Dankbaar lepelen we het sop
volgende gangen staan al klaar
vijf sterren, het eten kan niet op
ook de rapen blijken supergaar!
En of ‘t gesmaakt heeft mensen

“Ach, waar ‘t naartoe gaat daar
is het toch ook nogal donker…”

Verder valt er weinig te wensen.

Bijscholing


Korte bijscholingscursus
voor alle mensen zonder piano
die piano willen leren spelen…

Om te zwemmen heb je:
1) water nodig.
2) geen teiltje, maar een diep bassin
vol met van die natte zooi,
een zee voldoet ook.
3) het hebben van een lichaam is een
harde voorwaarde
4) een lichaam dat niet wil verdrinken
5) de ziel van dat lichaam moet liefst
een flinke dosis koudwatervrees
hebben… om eenmaal het hoofd
bovenwatertrappelend ten volle te
kunnen genieten van het vocht.
6) Is er geen ziel, begin er niet aan
men wordt er alleen maar nat van.

Denk bij het lezen van deze tekst
bij de watergerelateerde woorden
steeds aan een goedgestemd klavier
dat, even voor de goede orde, binnen
handbereik fysiek aanwezig moet zijn.

Tip: deze summiere instructie is
op vele andere praktische zaken
van toepassing. Doe er vooral,
geheel vrijblijvend uw voordeel mee!

Antwoorden op veelgestelde vragen:

-Nee, handdoeken zijn niet nodig.
-Zwemkleding evenmin.
-Het afzwemmen op de piano gaat
altijd met kleren aan.
-Zonder ziel begin je beter nergens aan.

Strafklimaat

Er staat een permanent straffe wind,
allerlei vuil & rotzooi waait in je gezicht

Je dacht je achter dit scherm veilig
deze speelplaats werd oorlogsgebied

veranderend klimaat vraagt noodweer
alleen schermloos biedt bescherming

de stekker eruit, beeld op zwart
nooit meer opladen, downloadloos

het offlineparadijs kan niet vervangen
‘t was allemaal niets dan surrogaat

Grondpersoneel


We bleven maar denken
‘we zijn zo lekker onderweg’

Het gaspedaal werd niet
losgelaten, de vaart erin

de rem bleek onderweg
steeds knap gesaboteerd

de te lange remweg was
geen overweging waard

luister maar liever niet
naar de dolgedraaide motor

het is pas ruim vijf over twaalf
voor het grondpersoneel

voorzien van alle gemakken
reizen we riant naar daar waar

alle vluchtwegen ophouden
in de wetenschap dat we

te voet verder moeten op
naaldhakken door het moeras

ten einde aan de overkant
gewapend met nagelschaartjes

de eeuwige jachtvelden keurig
tot gazons te millimeteren zo dat

de goden kunnen golfen eeuwig
strevend naar ‘a whole in one’

Operationeel


Voor het eerst is succes geboekt met het implanteren
van een koelelement binnen de frontale cortex bij
een Sapiens, bedoeld om te heetgebakerde gedachten
tijdelijk af te koelen om er ze later nog eens,
op een hopelijk helderder moment goed te heroverwegen.
Men is voorzichtig enthousiast over het effect
van deze ingrijpende ingreep.

Het diepvrieselement voor abject gedachtengoed is
nog volop in ontwikkeling. Hiermee zouden toxische
denkbeelden door mentale permafrost worden
geneutraliseerd.

Zolang deze diepvriesvariant nog niet operationeel
is zal de gehele sapiens in de koelcel moeten
in afwachting van… deze laatste optie is
natuurlijk een paardenmiddel, maar bij gebrek
aan beter noodzakelijk.

Voor het koel-implantaat is al een grote wachtlijst
van influencers, opiniemakers, populisten
en andere demagogen.

Leeg leger


Onschuld is altijd het haasje,
altijd wel een jager die niet weet
dat hij zijn eigen prooi is.

Dat elke haas altijd het kind is
van zijn vader rechtvaardigt
het vermoorden van zijn onschuld.

Zo wil het paasverhaal, door
misdaad als een noodzakelijk
betekenisvol offer te presenteren
zin geven aan de zinloze waanzin.

Wat na afloop over blijft is het
nog warme lege leger van de haas
als symbool van het onbevlekte.

Er niet zijn is het grootste geluk
voor de haas die ‘n lang leven geniet,
overal kunnen zijn als onontdekte.

Gaarkokers


Zaai maar raak…
in meewarige ogen
van walkantige stuurlui

zelfs meest onvruchtbare grond
gul bezaaien met wat dan ook
tegen beterweters in

onstilbare verheuging naar
wat er nu weer zal opkomen
of wat zal verteren in magen
van dierbare dieven

‘Je zaait vreemde zaden
voor luie vogels & kruipend
gedierte des veldsch,
gefundenes fressen…
en zelf eet je alleen
wat boeren niet kennen…’

Zo klinkt het honen.

Toch zaait men liever
het ongekende ruimschotig
desnoods op dooie akkertjes
dan in het geheel niets te zaaien
in het bizonder?

Zeker weten,
niet-zaaienden zijn verzekerd
van geen enkele worteling,
van geen spruitsel dat ooit
weelderig zal tieren
in die absolute zekerheid
van robuust gelijk
zwelgen walkanters
veilig in hun sop gaar

welke misoogst vieren zij?

Waakwekkers


Klinkers deden ooit straatmakers ontwaken.
Hanen wekten slagers slachtlust.
Naaldwouden wakkerden vioolbouwers aan.

Nu liggen er drukke verkeersstraten,
wordt elk haantje als kuiken verhakseld,
hangen meesterviolen aan wilgen.

Wereld is af gemaakt, mooi ingericht
voor sociale verkeershufters zo
dat ze er ‘t makkelijkst mee wegkomen.

Gelukkig is er… ‘t Zilvervisje, zo stil