-Wat loop je daar toch te ijsberen, waar zoek je naar?
-Ach…niks bizonders, laat mij maar…ik scharrel maar wat rond
als een mol onder de grond…wellicht kom ik iets op het spoor?
-Jaja, daarom ijsbeer je zeker met je ogen dicht? …kom vertel op…
je zoekt dus iets, misschien kan ik je helpen?
-Nou, dat lijkt me stug, maar goed… als je het dan echt wil weten…
ik speur naar datgene wat niet bestaat…of wat nog niet bestaat.
alleen het niet-bestaande vind ik de moeite van het vinden waard.
-Nou ja, dan maak je het jezelf wel erg moeilijk… waarom zoek je niet
naar iets wat al bestaat, dat maakt je zoektocht een stuk makkelijker.
-Waarom zou ik nu zoeken naar iets waarvan al bekend is dat het bestaat,
om nog eens vast te stellen dat het er is?
Wat bestaat heeft toch geen bevestiging meer nodig?
-Jaja, maar wat wil je daarmee zeggen?
-Nou…dat juist het onbestaande, al onze steun en bevestiging nodig heeft.
Het ongeborene vraagt om een belichaming, het vraagt om een naam…
het vraagt om genoemd te worden…het vraagt om betekenis, een verhaal
om in te figureren… het vraagt om ruimte in te mogen nemen.
-Wat ben je toch een eigenaardige peer… dat had ik nooit achter jou gezocht.
-Datgene vinden wat nog niet bestaat vind ik daarom het enig zinvolle
op deze aardkorst.?.zo ben ik zelf ook ooit ter wereld gevonden…en zeg nou zelf;
waar was deze wereld gebleven zonder mijn of jouw aanwezigheid…nergens toch?
