te vederlicht
voor woorden…
‘n idee flitst op
binnen het geestig domein
het lijkt waarempel
‘n rijdend gedicht
(snel noteren…
voordat de ruitenwisser
het wegvaagt
met een ander idee…)
even sleutelen
aan dit mobiel gedicht
letterlijk voertuig van taal,
met uitroepteken als uitlaat!
rij maar even mee,
voor’n alfabetisch ommetje….
spring maar achterin
deze cabriolet,
het dak is eraf.
de motor,
nog nooit gebruikt,
loopt als een zonnetje
je hoort hem niet
snorren niet ronken.
Alle remmen los
wat rijdt ‘t lekker rond
in dit idee
op die telkens opnieuw
uitgevonden wielen
door de verbeeldingswereld
van geest…
waar je alles kunt vinden
wat je al vond of wat
nog nooit bestond
alle namen en vormen.
Zeg meeleeslifter blijf je wel
met je tengels
van die Claxon af
‘t is geen speelgoed
maar woord & spel.
Daar gaan we plankgas,
de weg mag je
er zelf bij verzinnen
rij maar raak
zonder bij te tanken
niet gehinderd door
actieradius
zo de hemel in
dwars door de wolkenbossen
eerste afslag richting Melkweg
want….het is vrij
parkeren op de maan.
Wie heeft trouwens
de ruitenwisser
aangezet?
Het stortregent hier
namelijke ideeën…