Prachtig…deze verloren heimwee
naar een waar, een waar dan ook…
daar… waar je nooit bent geweest.

Nooit kwam je aan, daar op die kade
zonder koffers, maar wel berooid
van alles wat men met jou voor had

Nooit spoelde je ergens aan
op dat verre palmenstrand
na die fatale schipbreuk
omdat je nooit aanmonsterde

Het ontbrak je g.z.d. aan
de nodige heimweemoed
om dit hier te verlaten
voor een één of ander hier

Nooit arriveerde je laffe lijf
op het centraal station van Ergens
zonder vervoersbewijs bleef je
onvertrokken zonder vertrekhal
weifelend over welke bestemming dan ook
gelukkig verwijlend in dit hier

Je reis heeft nooit enige duur gekend,
op dit perron van eeuwig heden
met onverlangde vervulling bezegeld

Je propellers draaiden dol
de cockpit bleef echter leeg
landingsgestel werd nooit ingetrokken

overal toestemming om te landen
maar niets kon de ziel verlokken
om ruimten te verruilen, om met
betere lokaties te gaan schuiven

nimmer zul je kunnen terugkeren
naar het blijvende niemandsland

ontsporen, zinken, neerstorten
het was niet voor jou weggelegd

wat dood lijkt leeft voort als licht
je zal sterven als het niet waar is

dat de ziel nooit zal verhuizen