Afwezigheid van bewijs is
geen bewijs van afwezigheid.
Hoewel ruimte zichzelf aantoont
als absentie die gestaag uitdijt.
*
Wat nu als natuurwetten gewoon
ingesleten gewoontesporen blijken
en spontaan kunnen evolueren
om naar ‘t onmogelijke te reiken?
*
Materialisme rijst op uit pure geest,
haar bouwsteen is geestig van aard.
Dit is een droogkomische kosmos
die onbedoelde humor openbaart.
*
De grap van objectiviteit is dat ze
altijd door ‘n subject wordt belicht.
Helemaal als ‘n mens zichzelf beziet
is ‘t concept van ob & sub ontwricht.