Iedereen kent ze wel, de pesters en de opperpester
die zijn medepesters overtroeft.
Hij wordt de leider in het negatief aandacht trekken.
Niemand durft hem te weerspreken want dat maakt
de weerspreker tot een nieuw doelwit.
De enige veilig haven is het stilzwijgend volgen van
de pestleider en natuurlijk applaudisseren.
Pestleiders zijn altijd op zoek naar nieuwe doelwitten
om de aandacht vast te houden.
Ze krijgt enorm de pest in als zij niet in het middelpunt
van de aandacht staan.
Het maakt niet uit hoe of waarmee de aandacht gevangen
gehouden wordt, alleen maar dat de gevangene zich onderwerpt.
De pestleider neemt de aandacht in gijzeling om zijn
machteloze woede met oppermacht te maskeren.
die zijn medepesters overtroeft.
Hij wordt de leider in het negatief aandacht trekken.
Niemand durft hem te weerspreken want dat maakt
de weerspreker tot een nieuw doelwit.
De enige veilig haven is het stilzwijgend volgen van
de pestleider en natuurlijk applaudisseren.
Pestleiders zijn altijd op zoek naar nieuwe doelwitten
om de aandacht vast te houden.
Ze krijgt enorm de pest in als zij niet in het middelpunt
van de aandacht staan.
Het maakt niet uit hoe of waarmee de aandacht gevangen
gehouden wordt, alleen maar dat de gevangene zich onderwerpt.
De pestleider neemt de aandacht in gijzeling om zijn
machteloze woede met oppermacht te maskeren.
Het is een wonder dat het pathologisch pesten
niet in de DSM-gids staat voor geestesziekten…
het valt kennelijk onder normaal gedrag.
Een treffende post op deze trieste dag. “De enige veilig haven is stilzwijgen”. Dat maakt het juist zo moeilijk.