Pixelzand


Dit schijnt Gerard Reve te hebben gezegd…?
Zijn naam staat erbij, als bewijs…en wat dan nog?
Als je iets zegt…wat zegt dat nou?
Of je herhaalt iets…van horen zeggen?
Dat zegt nog niks, al werkt herhaling bevestigend, dat moet gezegd.

Pas als je het opschrijft, dan staat het er, het staat er zwart op wit.
Een bewijs dat taal, geklets in de ruimte, echt lijkt te bestaan.
Met een handtekening eronder wordt het geschrevene geauthoriseerd.
Opeens lijkt het een document, een stempel doet het officieel lijken.

Is het niet verbijsterend dat iets vluchtigs -een stukje papier- de drager is van alle machtsverhoudingen in de wereld,
dat de letter van de wet en vooral de mazen in die wet
verantwoordelijk zijn voor die scheve machtsverhouding.
Juristen zijn de handlangers van machthebbers die mazen leveren.

Nu hebben we zelfs geen papieren bewijs meer in handen,
slechts virtuele pixels op een scherm.
Binnen de taal loop je op het drijfzand van informatie en non-formatie, buiten de taal begint de directe ervaring, die niet naar taal taalt. Ergens weten we natuurlijk heel goed dat taal zelf niets is dan een aanwijsstok. Hoe vaak zien we niet hoe de aanwijsstok wordt misbruikt om een hond te slaan.
Dieren leven zonder papieren, ze zijn dan ook vogelvrij, rechtenloos.

One thought on “Pixelzand

  1. De directe ervaring, die niet naar taal taalt.
    Mooi gezegd!
    En inderdaad boeiend verhaal want deze tijd is gek op papiertjes…. Dat ondervind ik elke dag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *