Dit verhaal speelt in de tijd dat planten nog in bedjes sliepen en bergen zich ‘snachts in duistere kuilen verborgen. Tegen de avond werd elke plant zorgvuldig ontworteld en onder de witte lakens ingestopt, aldus lichtte onze hovenier ons in. Wisten wij veel? Zo kon hun immer tastende wortelstelsel eindelijk eens uitrusten van al dat gewroet in de aarde. Onze hovenier Beowulf kon goed zingen of eigenlijk was het andersom, we hadden hem in eerste instantie als zanger aangenomen omdat wij ons destijds geen radio konden veroorloven, die moest jammer genoeg nog worden uitgevonden.
Bij zijn auditie bleek echter dat hij groene vingers had. Wulf zag al zingend meteen dat onze kamerplanten er buiten gewoon verlept bij stonden. Bulf wist dat te wijten aan een chronisch slaaptekort. Bulfo wist overigens veel te wijten aan allerlei oorzaken die tot bepaalde gevolgen aanleiding gaven, maar daarover later als ik groot ben.
Mijn oude voorouders waren bizonder onder de indruk van Wulfo en raakten onder zijn invloed en aan de drank, liters bronwater dronken ze. Ze lieten, overtuigd door zijn sonore stem, bedjes komen, voor iedere plant één en voor tweelingplanten een wat breder ledikant.
Zo bracht onze huiskamerhovenier-zanger Wulfodebulfo elke nacht alle verlepte planten naar bed om uit te rusten en zong ze in een weldadige slaap. Wat kon die man in slaap zingen, we werden er zelf bijna niet meer wakker van. Na een week hebben we Beo de W. helaas moeten ontslaan. Alle planten waren helemaal uitgeslapen, uitgedroogd en enigszins dood ondanks die zorgzame groene vingers. Het is nu erg stil in huis en kaal zonder kamerplanten. Als afscheid hebben we van de plantresten een frisse salade gemaakt. Mijn vader bracht een dronk uit op de goede afloop: ‘Misschien hadden we toch beter een zangvogel of een tweedehands radio op de kop kunnen tikken, voortaan zullen we bergen planten’ ,sprak hij gedragen tijdens zijn herdenkingsrede. Beo de W. reageerde niet goed op zijn plotselinge ontslag. Hij weigerde op hoge toon te vertrekken. Nu slaapt hij tussen mijn oude voorouders in, als een plant.
In zijn slaap droomt hij dat hij wakker is en vertelt dan dit soort verhalen
in de donkere holte van de nacht, die een bergplaats is voor bergen.