Praatjesmakers

Het was weer eens zover: ‘Glansondermijnend gedrag op de werkvloer’
Er waren weer eens stelselmatig werkvloeren vertrapt totdat alle glans er af was.
Het punt was: Er werd nergens meer gewerkt op de werkvloeren… ..handenarbeiders bestonden niet meer…handarbeid was taboe geworden en gedelegeerd aan automaten. Er werd enkel nog geluld over praatwerk dat geen werk meer was…praten over praatjesmaken en dat dan evalueren. Logisch gevolg was dat mensen hun natuurlijke energie niet meer kwijt konden en wat bleef er dan nog voor ze over? Precies: werkvloeren vertrappen.
Dat werkvloeren moesten glanzen van de schone schijn bleef een evident dogma uit de propagandabijbel. Vloeren dienden immer goed in de slappe was te staan op het moment dat ze in beeld kwamen. Vuile was mocht natuurlijk nooit buiten rondhangen en stilzwijgend diskrediet propageren.
Een oplossing lag hinderlijk voor de hand:
Eerst moest er erkenning komen voor het feit dat de Witwasmachines kapot waren en dat vuile was dus onvermijdelijk was. Er zou een volautomatische autocue moeten komen die de taal op de werkvloer zo snel en efficiënt afraffelde dat er schermtijd overbleef om de vloer in beeld te brengen. De vloer zou puur virtueel worden en zodoende nooit meer vertrapt kunnen worden.
Automatiseren was de oplossing voor alles…’het nieuwste normaal’.
Een maagdelijk perfecte werkvloer lag binnen handbereik.

2 thoughts on “Praatjesmakers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *