Ik zie het meisje kijken naar Vermeer
door haar ogen zie ik de wereld stralen
het sublieme vermeerdert zich tot meer dan de som der delen
nimmer een langgerekter blik aanschouwd
van tijdloos aanwezig heden

Vanaf onze eerste ontmoeting
weet ik mij gezien door het licht dat wij zijn, zo ongehoord stil
de wereld is een proeftuin voor ervaringsexperimenten
hele belevingswerelden komen tot bloei en sterven weer af
het zaad blijft slapend achter in de aarde

zo lag ik onder de grond verborgen
tot het meisje mij blijvend wekte