De vlinder, Psyché, had nog
nooit van haar leven gedacht
dat ze een vlinder was…
Is de vliegende waanzin van
‘de mens’ niet dat ze zeker
denkt te weten mens te zijn?
Is die schijn niet je schaduwen
voor vleugels aanzien en daar
mee denken te kunnen vliegen?
Alleen wat het concept mens
overstijgt is die naam waardig,
maar het zal er niet naar talen
Wat echt vliegt vliegt naamloos,
en vaak ongekend hoog, buiten
bereik van de cognitieve radar
Kuddes Icarussen storten neer
onwetend van Griekse mythen
vinden ze vergeefs het wiel uit
… Gevleugelde woorden …
vormen dit juweel van een gedicht.