Put

de blindgeborene ziet licht
van het geestesoog
een licht dat leeft op de tast

hij ademt ruimte, geen lucht
zo stoot hij zich niet
aan de hardheid der dingen

draagt een geheime kennis
vol in zijn lege buik
kennis die zonder taal vanzelf spreekt

zijn tong proeft vergezichten
onbestaanbare
mogelijke werelden

zijn oor luistert naar bloesems
insectengegons
geplof van fruit in het gras

In elk van zijn hartkamers
woont een ijl geheim
dat feilloos weet of iets klopt

hij leest aandachtig een boek
geen woord wordt vermorst
met zijn wijsvingertopje

blindheid is een diepe put,
zegt Blindeman blij,
blijf lekker zitten en ontspan

wat nooit slaapt ontwaakt

Ozamaki©FutonPress 2019

Uit:’Wankele Verzen’ vertaling:Miruki Wildesheim

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *