Rang boven te goed

Voorheen maakte ik zelf wel eens kennis.
Ik had hier en daar wat algemene kennissen.
Maar onlangs maakte ik, via een kennis, kennis met de feitenkennis.

Ik had hem wel eens zien staan in een boekhandel.
Men zei dat hij veel wist.
Ik nam dat graag ter kennisgeving aan.
Tot de feitenkenner bij mij kwam logeren.
Ik was vereerd.

Ik nam hem op schoot: een zware jongen, voor zijn formaat.
Nietsvermoedend bladerde ik heen en weer door de pagina’s.
Het naslagwerk sloeg meteen terug met het ene feit na het andere, right in the face.
Machteloos sloeg ik nog een pagina om.
Hij bleef maar slaan.
Voor ik er erg in had, stond ik in de arena van de geschiedenis klappen te incasseren.
Het naslagwerk bleek een prijsvechter.
Sla eerst, sla hard en blijf slaan, leek zijn motto.
In de eerste ronde knock-out, de feiten duizelden mij.

Hij heette de Bos.
Moeder aarde, dat hitsige wereldwijf, had de Bos in dienst om het volk bij de feiten te houden.
Ach ja, je denkt ergens de klok te horen luiden tot de Bos je feitelijk om de oren slaat.
Je algemene kennis blijkt zo algemeen, dat die slechts een vage contour schetst van je algehele onwetendheid.

Met een gebroken atlas verliet ik de ring.
Voortaan droeg ik niet meer mijn wereldbeeld op de schouders, maar de Bos.

Sommige dingen zijn te goed, een enkeling is een rang boven te goed.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *