in het vergiet ligt de oogst aan indrukken van het afgelopen jaar uit te lekken
samen met de onverteerde resten van voorgaande jaren

vocht sijpelt weg uit het vruchtvlees
het uitlekgewicht lekt zich lekker licht

de vruchten van het jaar worden ingemaakt als zoete herinnering
en bewaard voor de nog ongeleefde jaren in het verschiet

onverteerbare indrukken blijven liggen,
te mooi, te beschamend, te onherstelbaar

dankzij de gaten in het vergiet vergaten we,
vergoten we het grote vergeten

gaten in het vergiet worden gelukkig nooit gedicht
ze scheiden het tijdelijke van het blijvende

probeer maar eens het getuige-zijn te vergeten
keer op keer zul je getuige zijn van het eerste weten