In de roetzwarte mist
van geschiedenis
vonden zich ooit handen.

Ze pakten zichzelf op…
voelden belevingswerelden…
handelden blindelings…

In die nachtzwarte mist
onleesbaar stille gebaren

schreven vingerschrift
in elkaars handpalmen

later schreven handen
geschiedenissen eerst

in het zand, in het water,
kwam betekenis aan het licht

dit alles ver voor orale taal
fonetisch begon te kakelen

slechts windstille gebaren
spraken orakelverhalen