Ruil


Ik ben in het verkeerde lichaam geboren…zo dacht ik eerst. Welk lichaam dan wel het juiste voor mij was ontdekte ik pas toen ik eens ‘n Blauwe Vinvis zag. Ik zag alleen nogal op tegen de eindeloze operaties die daarvoor nodig waren.
Na het afzien van een fysieke transformatie ging ik het volgende overwegen: dit was wel het juiste lichaam, maar bewoond door de verkeerde ziel. Ik moest alleen maar de juiste ziel voor mijn lichaam vinden en tot zielsverhuizing overgaan. Het zou een vorm van woningruil moeten worden, tegelijk oversteken naar een voor beiden wenselijk lichaam. Er moest, zo stelde ik mij voor, mij ergens in de oceaan van dit bestaan een blauwe vinvis rondzwemmen met een verkeerde ziel erin. Hoe kwam ik in contact? Ik besloot Horizon in te schakelen, die kwam immers overal tussen hemel en aarde…tot in de verste verten. Uit peilloze diepten dook op een goed moment ene Thorvald op, een zeer oude Vinvisch. Het klikte meteen. Hij zag dit menselijk lijf wel zitten, het zat als gegoten om zijn walvisziel. Na de ruil was ook ik zeer tevreden, nooit had ik mij zo ruim gevoeld. Ik zwom als het ware in dat veel te grote lichaam, het slobberde lekker losjes rond mijn ziel. Als een vis in het water, omvat door het nat. Ik kon wel huilen van geluk, maar niemand zag het.

2 thoughts on “Ruil

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *