Van de octopus was al bekend dat ze een afgebeten tentakel kan laten aangroeien. Hoe haalt-ie het in z’n hoofd?
Nu is de Sacoglossans ontdekt, een zeeslakje dat haar gehele onderlijf kan losmaken van haar kop. Waarschijnlijk om zich zo te ontdoen van een parasiet. Na deze onthoofding leeft het hoofd met voelsprieten verder, zonder interne organen, zoals hart, spijsverteringsstelsel en andere ‘vitale’ organen. Binnen twee weken groeit er een nieuw onderlichaam aan de kop, met een vers kloppend hartje. Ook het onderlijf leef nog dagen tot maanden autonoom verder tot het sterft. De kop eet algen die ze gebruikt om fotosynthese mee te ‘plegen’, zo krijgt ze direct energie uit zonlicht…ze is even zowel plant als dier.
De vraag komt op; Hoeveel geniale vermogens van planten, schimmels en dieren de
mens onderweg is verloren in het proces van evolutie? Vergeleken met de belichaamde intelligentie van deze soorten doen menselijk vermogens eerder denken aan degeneratie dan aan een voorlopersrol in de evolutie. Is het niet de hoogste tijd dat de mens zijn hoofd eraf schroeft en nederig terugkruipt richting verloren vermogens?