Steen

stenen dolen in het wilde weg
in de keiharde huid van elke steen
ligt ‘n openbare weg verborgen

in z’n eentje begint ‘n steen niets
pas als stenen zich samen voegen
verdwijnen ze in het weg zijn

losse stenen zijn altijd op weg
zonder te weten waarheen
losse stenen dromen van lawines

wegen gaan meestal naar elders
wegen bewegen zich vaak weg
richting de allerverste verten

of kruipen weg onder je zolen
wegen zo nederig en verlegen
ooit waren ze immers bergen

wegen wegen niets, ze wegen
even zwaar als de gehele aarde
met alle aan haar gekleefde stenen

zoals bekend zweeft de aarde licht
en luchtig als een veertje in leegte
wat heft haar zwaartekracht op?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *