Steen en gras

De indiaan in ons bestaat als het wilde gras tussen de geplaveide tegels,
als water dat als rivierrimpels het gezicht van de aarde betekent.
De geest van de natuur zal alle versteende cultuur overwoekeren.

De beschaafde europeaan kocht een huisje op een tropisch eiland.
Een paleisje erbij, voor een habbekrats, te druk en te ver om te wonen,
na drie maanden, het paleis overwoekerd, na een jaar onvindbaar.

Leg een keurig fietspad aan langs een vredig bomenlaantje,
na vijf jaar worstelen de wortels de tegels uit hun strakke verband.
Nog wat later staat er een bord: Gevaarlijk wegdek! Betreden op eigen risico!

Druk een vrij mens in een mal van een geordend, voorgeprogrammeerd bestaan, binnen tien jaar kan de eerste burn-out worden geoogst en de midlife-crisis.
Zo kan een geslaagd mislukt leven perfect worden gefabriceerd.

Als achtjarige en beginnend indiaan gooide ik een zelfgesneden speer
meteen de eerste keer raak, in mijn gave scheenbeen.
Zo leerde de natuur dat een jager zijn eigen prooi is.

Stop met beheren, beheersen en het onderwerpen van de natuur.
Natuur floreert bij zorgvuldige verwaarlozing.
Laat de menselijke natuur woekeren in het wilde weg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *