Nietszche is nog altijd
nogal dood…Natuur natuurt,
ze leeft zich in en uit,
beademt het zijn.
Ze is onze levende Godin

Waar begint ze?
Waar begint ze eigenlijk niet?
En waar eindigt ze?Luister je niet
naar haar verfijnde balans…?Stem je bestaan niet af
op haar oorspronkelijke aard…?

Dan is haar respons spontaan,
rigoureus als een orkaan

moeiteloos tovert ze oceanen
om tot woestijn

geen Bijbelse strafplaag
van een wraakzuchtige
maar een hoognodig hervinden
van wankel evenwicht

Zijn wij gegijzeld
door de natuur?
Natuurlijk.
Haar eisenpakket is
het mysterie zelf

Onze enige redding lijkt
een Stockholmsyndroom
te ontwikkelen met de godin

en sympathie op te brengen
voor al haar onvoorspelbare grillen,
voor haar chaos
die niets is
dan onbegrepen orde